|
|
 |
|
|
Manje Srba u rasejanju
|
izvor: novosti online
|
Datum:28..02.2012
|
|
Poslednji popis stanovništva u Srbiji pokazao je da se, osim broja stanovnika u zemlji, za poslednjih 10 godina smanjio i broj Srba koji žive i rade u inostranstvu, a tačniji podaci o tome koliko ih je gde, koje su starosne i obrazovne strukture, biće poznati polovinom godine.
Skoro je verovati izjavama koje su o srpskim emigrantima popisivači dobili preko srodnika koji su ostali u zemlji, u rasejanju se nalazi samo oko 294.000 ljudi poreklom iz Srbije, a na popisu 2002. godine bilo ih je blizu 420.000.
Do popisa 2011. godine, oni su popisivani preko diplomatsko-konzularnih predstavništava i udruženja građana tako što su im obrasci dostavljani u zemlju boravka, a oni su ih popunjavali i vraćali nazad u Srbiju.
U “Demografskom pregledu”, čiji je izdavač Ministarstvo rada i socijalne politike u saradnji sa Centrom za demografska istraživanja Instituta društvenih nauka i Društvom demografa Srbije, navodi se da statistika praćenja tokova međunarodnih migracija zasada nije u potpunosti dostupna i da se najpouzdanije informacije mogu dobiti iz popisa stanovništva.
Navodi se da je porast broja građana SFR Jugoslavije u zapadnoevropskim zemljama zabeležen još 1965. godine. Prema podacima popisa iz 1971. godine, kada je prvi put beležen i broj stanovnika u inostranstvu, na privremenom boravku i radu u nekoj od inostranih zemalja registrovano je 204.000 ljudi iz Srbije što je predstavljalo 2,8 odsto ukupnog stanovništva zemlje. Deset godina kasnije, broj Srba u inostranstvu bio je za 65.000, odnosno gotovo za trećinu veći.
Od tog broja, 60 odsto činilo je povećanje broja članova porodice radnika koji su ostali da rade tamo.
Međutim, na popisu 2002. godine registrovano je oko 415.000 lica u inostranstvu, a stručnjaci ukazuju da je na to uticala teška ekonomska i politička kriza, pad životnog standarda u Srbiji, ali i povoljniji uslovi za dobijanje viza naročito za mlade i obrazovane.
Kada je u pitanju obrazovna struktura, podaci iz 2002. godine pokazuju da ona nije na zavidnom nivou, pa tako stanovništvo iz istočne Srbije, koje najviše odlazi vani, ima najniže obrazovanje, odnosno najvećim delom samo završenu osnovnu školu. Nešto bolja situacija je kod onih koji su emigrirali iz Novog Pazara, Priboja, Sjenice i Tutina gde je popisom 2002. godine ustanovljeno da je 43,8 odsto njih ipak imalo završenu srednju školu, a oko 6,4 odsto višu ili fakultet.
ZONE EMIGRACIJE
ISTRAŽIVANjA pokazuju da u Srbiji postoje tri velike emigracione zone - centralni i istočni delovi zemlje, južni delovi Zlatiborskog i Raškog okruga i Pčinjski i Jablanički okrug, naročito opštine Preševo i Bujanovac.
U popisu 2002. godine pokazalo se da je sa tih prostora bila polovina od ukupnog broja stanovništva u inostranstvu, a reč je uglavnom o ljudima iz ruralnih područja, uglavnom muškarcima. Prema popisu 2011. godine nastavljen je taj trend: u opštinama Negotin i Petrovac četvrtina, a u Žabarima, Malom Crniću i Kučevu trećina žitelja je u inostranstvu.
NESTALI GRADOVI
U Srbiji danas živi oko 377.000 stanovnika manje nego 2002. godine, odnosno “nestala” su dva grada veličine Niša i Čačka, smanjen je i broj domaćinstava. Najveći procenat odlučio je da emigrira ka zemljama Zapadne Evrope, naročito u Nemačku, Austriju, Švajcarsku i Francusku. Tako je u Austriji prema popisu iz 2002. godine bilo skoro 90.000 stanovništva poreklom iz Srbije, većinom otišli pre 1991. godine.
D.K.
|
|
|
|
